Bu internet sitesinin verimli çalışmasını sağlamak amacıyla çerezler kullanılmaktadır. İnternet sitesini kullanarak çerezlerin kullanılmasını kabul etmiş olursunuz. Çerezleri nasıl kullandığımız, sildiğimiz ve engellediğimiz ile ilgili detaylı bilgi için lütfen Çerezler (Cookies) sayfasını okuyunuz.
Bu web sitesi, gerekli işlevselliği sağlamak ve online deneyimizini geliştirmek için çerezleri kullanır. Bu web sitesini kullanarak Moore Türkiye Gizlilik Sözlemesi'nde özetlendiği gibi, çerezlerin kullanılmasına rıza gösterirsiniz.
Bu web sitesi, gerekli işlevselliği sağlamak ve online deneyimizini geliştirmek için çerezleri kullanır. Bu web sitesini kullanarak Moore Türkiye Gizlilik Sözlemesi'nde özetlendiği gibi, çerezlerin kullanılmasına rıza gösterirsiniz. Çerezler hakkında daha fazla bilgi için lütfen tıklayınız.

Kısa Çalışma Ödeneği Uygulamasında Değişiklikler ve Konaklama Vergisinin Ertelenmesi ve BES Katkı Payının Vergilendirilmesine İlişkin Değişiklikleri de İçeren 7226 Sayılı Kanun Yayımlanmıştır

Moore

Sirküler 2020-029

Kısa Çalışma Ödeneği Uygulamasında Değişiklikler ve Konaklama Vergisinin Ertelenmesi ve BES Katkı Payının Vergilendirilmesine İlişkin Değişiklikleri de  İçeren 7226 Sayılı Kanun Yayımlanmıştır
 
26 Mart 2020 Tarih ve 31080 Sayılı Mükerrer Resmi Gazete ’de yayımlanan 7226 sayılı “Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun” ile Cumhurbaşkanı tarafından kolaylıklar sağlanacağı duyurulan Kısa Çalışma Ödeneği Uygulamasına bu çerçevede düzenlemeler yapılmış , ayrıca konaklama vergisinin  yürürlük tarihi 1 Ocak 2021 olarak değiştirilmiş ve yabancı para cinsinden yapılan (BES) katkı payı ödemelerinin yatırıldığı yabancı para cinsinden kurulan emeklilik yatırım fonlarından elde edilen irat tutarının tespitinde kur farkı dikkate alınmayacağı açıklamıştır.
 
Söz konusu Kanun ile farklı düzenlemeler de yapılmış olmakla birlikte son zamanlarda gündemde olan kısa çalışma ödeneği ile ilgili ve vergi mevzuatı ile ilgili düzenlemelere aşağıda yer veriliştir.
 
Kısa Çalışma Ödeneği Uygulaması
 
7226 Sayılı Kanun’un 41. maddesi ile 4447 Sayılı Kanuna geçici 23. madde  ilave edilmiştir.
 
GEÇİCİ MADDE 23 – 30/6/2020 tarihine kadar geçerli olmak üzere, yeni koronavirüs (Covid-19) kaynaklı zorlayıcı sebep gerekçesiyle yapılan kısa çalışma başvuruları için, ek 2 nci maddenin üçüncü fıkrasında işçinin kısa çalışma ödeneğine hak kazanabilmesi için öngörülen hizmet akdinin feshi hariç işsizlik sigortası hak etme koşullarını yerine getirmesi hükmü, kısa çalışma başlama tarihinden önceki son 60 gün hizmet akdine tabi olanlardan son üç yıl içinde 450 gün sigortalı olarak çalışıp işsizlik sigortası primi ödenmiş olması şeklinde uygulanır. Bu koşulu taşımayanlar, kısa çalışma süresini geçmemek üzere son işsizlik ödeneği hak sahipliğinden kalan süre kadar kısa çalışma ödeneğinden yararlanmaya devam eder.

Bu madde kapsamında kısa çalışma uygulamasından yararlanabilmek için, iş yerinde kısa çalışma uygulanan dönemde 4857 sayılı Kanunun 25 inci maddesinin birinci fıkrasının (II) numaralı bendinde yer alan sebepler hariç olmak kaydıyla işveren tarafından işçi çıkarılmaması gerekir. Bu madde kapsamında yapılan başvurular, başvuru tarihinden itibaren 60 gün içinde sonuçlandırılır.

Bu madde kapsamında yapılan başvuru tarihini 31/12/2020 tarihine kadar uzatmaya ve birinci fıkrada belirlenen günleri farklılaştırmaya Cumhurbaşkanı yetkilidir.”
 
Buna göre ;
 
Yeni Korona virüs (Covid-19) kaynaklı zorlayıcı sebep gerekçesiyle yapılan kısa çalışma başvuruları için kısa çalışma başlama tarihinden önceki son 120 gün hizmet akdine tabi olma şartı 60 gün olarak; kısa çalışma başlama tarihinden önceki son 3 yıl içinde 600 gün işsizlik sigortası primi ödeme şartının ise 450 gün olarak uygulanması uygun görülmüştür.
 
Diğer taraftan belirtilen koşulu taşımayanlar, kısa çalışma süresini geçmemek üzere son işsizlik ödeneği hak sahipliğinden kalan süre kadar kısa çalışma ödeneğinden yararlanmaya devam edebileceklerdir.
 
Covid-19 kaynaklı zorlayıcı sebep gerekçesiyle Kısa çalışma ödeneğinden faydalanabilmek için kısa çalışma uygulanan dönemde 4857 sayılı Kanunun 25 inci maddesinin birinci fıkrasının (II) numaralı bendinde yer alan sebepler (II- Ahlak ve iyi niyet kurallarına uymayan haller ve benzerleri) hariç olmak kaydıyla işveren tarafından işçi çıkarılmaması gerekir.
 
Söz konusu uygulama değişikliği 30. Haziran 2020 tarihine kadar geçerli olacaktır.
 
Konaklama Vergisi
 
7226 Sayılı Kanun’un 51. Maddesi ile 7194 sayılı Dijital Hizmet Vergisi ile Bazı Kanunlarda ve 375 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamede Değişiklik Yapılması Hakkında Kanunun 52 nci maddesinin birinci fıkrasının (b) bendinde yer alan “1/4/2020” ibaresi “1/1/2021” şeklinde değiştirilmiştir
 
Buna göre; 1 Nisan 2020 tarihinde yürürlüğe girmesi beklenen konaklama vergisinin yürürlüğü 1 Ocak 2021 tarihine ertelenmiştir.
 
Hatırlatmak gerekirse 7194 sayılı Kanun’un 9. Maddesi ile Gider Vergileri Kanununda yapılan düzenleme ile otel, motel, tatil köyü, pansiyon, apart otel, misafirhane, kamping, dağ evi, yayla evi gibi konaklama tesislerinde verilen geceleme hizmeti ile bu hizmetle birlikte satılmak suretiyle konaklama tesisi bünyesinde sunulan diğer tüm hizmetler (yeme, içme, aktivite, eğlence hizmetleri ve havuz, spor, termal ve benzeri alanların kullanımı gibi) konaklama vergisine tabi tutulmuştur.
 
Ayrıca düzenlemede vergi oranının, verilen geceleme hizmeti bedeli üzerinden; 31/12/2020 tarihine kadar % 1, bu tarihten sonra ise % 2 oranında uygulanacağı belirlenmiştir.
 
Bu durumda  1 Ocak 2021 tarihinden itibaren 7194 saylı Knaun çerçevesinde  %2 oranında konaklama vergisi ödenecektir.
 
BES Katkı Paylarının Vergilendirilmesi
 
7226 Sayılı Kanun’un 4. Maddesi ile Gelir Vergisi Kanunu’nun 75. maddesine eklenen hüküm kapsamında, yabancı para cinsinden yapılan katkı payı ödemelerinin yatırıldığı yabancı para cinsinden kurulan emeklilik yatırım fonlarından elde edilen irat tutarının tespitinde kur farkı dikkate alınmayacağı belirlenmiştir.
 
Diğer taraftan Kanunun 18. Maddesi ile  4632 sayılı Bireysel Emeklilik Tasarruf ve Yatırım Sistemi Kanununun 5 inci maddesinin birinci fıkrasına birinci cümlesinden sonra gelmek üzere aşağıdaki cümle eklenmiştir.

“Türkiye’de kanuni yerleşim yeri bulunmayan Türkiye Cumhuriyeti vatandaşları ve 29/5/2009 tarihli ve 5901 sayılı Türk Vatandaşlığı Kanununun 28 inci maddesi kapsamındaki kişiler tarafından yabancı para cinsinden katkı payı ödenebilir.”
 
Kanunun diğer maddeleri saklı kalmak üzer yukarıda belirtilen hususlar konusunda yayımı tarihinde yürürlüğe girmiştir.
 
Söz konusu Kanuna aşağıdaki linkten ulaşabilirsiniz.

Lütfen Tıklayınız

Saygılarımızla